Biyernes, Oktubre 30, 2015

My Existence (spoken word)

How will you ever feel that I’m a sister to you
When you don’t give me the chance to do it.
How will you ever feel that I care for you
When you always let me feel that you actually don’t care
How will you feel that I am always here willing to help you
When you always show that you can do it alone.

How will you be thankful of having me here
When you don’t appreciate those little things I do for you
How will you feel that I exist
When yo stop to understand why I’m here.
When will you realize that I am older than you
When you don’t even know the meaning of respect.

How will you ever feel that you are a brother to me
When you always think you are the strongest among us
How will you feel that you are lucky to exist 
When you keep on bragging things around you
How will you feel that I do exist
When you are blind enough to care about me

How will you feel that I’m a daughter to you
When you look at me helpless and nothing
How will you feel that I really care
When you always show that you don’t
How will you feel that I am thankful of having you
When you don’t realize how important you are to me
How will you feel that I am doing everything just to please you 
When you always think that I am weak enough to do it

How will you feel the pain in me
When you always think first the pain in you.
When will you ever think of God’s purpose of bringing me back home
When you always carry in your mind the darkness of my yesterday
When will you realize that life is short
To let you feel that I need a family and a home

I went back here because I beg God to bring me back to you
‘Coz one day in my past, I felt afraid of growing old without you
God granted my prayer to be with you once again
But when will you feel that it is over?

Naroon ka (spoken word)

Naroon ka
Nakatayo sa silid kung saan nagtama ang ating mga mata

Naroon ka
Nakaupo’t nakaharap sa lamesa kung saan ka sa akin nagpakilala

Nandun ka
Sa mga panahong kailangan kita
Mga panahong nagpakita ka ng kabutihan at pagpapahalaga
Habang pilit kong itinatago ang sa iyo’y tunay na pagsinta

Ayun ka,
Nasa malayong distansya pero tunaw na tunaw na
Palihim kang minamasid bitibit ang panalanging ako nalang sana 

Hanggang sa wakas, ayun ka’t nagtapat at winikang ako sayo’y mahalaga 
Sabay sinundan ng “mahal kita.” Mahal kita. 
Mahal din kita. 
Nakadama ako ng tunay na saya. Pakiramdam na ayaw ko nang mawala. 
Pagkat, akin kana. 

Pero isa dalawa tatlo, babalik ako sa ulirat at matatauhang naroon ka.
Naroon ka’t naglalakbay sa ‘king imahinasyon, bumubuo ng masasayang ala-ala
Naroon ka

Naroon ka
Sa aking panaginip na ang panaginip ay itong buong tula
Wala ka rito pagkat naroon ka
Naroon ka sa kahapon na matagal na dapat ibinaon
Kahapon na puno ng mga bagay na sinubukan kong malimot 
Mga bagay na hindi na dapat inaalala pagkat sobrang sakit na, nakakapagod na
Nakakapagod nang paulit -uliting ako sa iyo’y bale wala
Na ang pagsabi mo ng mga katagang “mahal kita” ay isa lang palang guni-guni na pilit kong binuo sa kagustuhang mapaniwala ang sarili na akin ka na. Na akin ka talaga.

Kaya anong saysay ng pag alala sa iyo kung ang pag ungkat nito’y sa aking tuluyang magbabaon
Magbabaon patungo sa hukay ng lungkot at pagkadismaya
Kasi naman, sana hindi mo na tinangka, sana hindi mo na ginawa
Sana hindi mo na pinadama na ako sayo’y mahalaga
Sana hindi ako nagpakatanga at nagpaniwala 
Para hindi ako nahihirapan ng ganito.
Kaya sabihin mo sa akin, paano ako uusad kung naroon ka pa

Naroon ka
Nakatayo sa silid kung saan nagtama ang ating mga mata

Naroon ka
Nakaupo’t nakaharap sa lamesa kung saan ka sa akin nagpakilala

Naroon ka sa aking pag gisisng
Sa aking pagtulong ikaw parin ang kapiling

Naroon ka, sa bawat hakbang ko
Sa bawat pag indak sa saliw ng paborito nating musiko

Naroon ka pero narito ako

Naroon ka hawak ang mga kamay ko
Narito ako pagkat binitawan mo

Narito ako at nandito ka pa

Nandito ka pa sa pagkatao kong lasog lasog na
Sa isip kong sabog na sabog na
Sa puso kong durog na durog na
Pusang gala! Bakit nandito ka pa?
Sa kahapon kong buo pa sana kung hindi ka nakilala.

Naroon ka pero bakit nandito ka pa?